Charakterystyka protez akrylowych

Proteza akrylowa jest takim uzupełnieniem protetycznym, którego naczelnym zadaniem jest odbudowa braków zębowych i przywrócenie estetyki uśmiechu wraz z funkcją żucia. Najczęściej składa się z płyty akrylowej oraz z zębów, które zostały na niej osadzone. Kształt zębów jest zresztą dobierany indywidualnie i różni się w zależności od tego, jakie są indywidualne potrzeby pacjenta.

Zęby mogą być wykonane z akrylu, w droższych wersjach wykorzystuje się jednak w tym celu również kompozyt oraz porcelanę. Proteazy dzielimy na całkowite oraz częściowe. Jeśli mamy do czynienia w bezzębiu w szczęce, wybierana jest pierwsza opcja, a proteza całkowita utrzymuje się w jamie ustnej dlatego, że pomiędzy płytą protezy a szczęką i żuchwą znajduje się specjalna warstwa mocująca. Płyta w górnej protezie zwraca na siebie uwagę ze względu na to, że jest rozbudowana. Sięga do końca twardego podniebienia, a jej stabilność budzi zadowolenie pacjentów nawet pomimo tego, że nie mamy w takim przypadku do czynienia ani z zaczepami, ani z klamrami.

Sytuacja komplikuje się nieco bardziej, gdy w centrum zainteresowania pacjenta znajduje się całkowita proteza dolna. Tu największym wyzwaniem okazuje się siła przyssania, która wcale nie jest duża. W konsekwencji mamy do czynienia z problemem związanym z jej stabilnym utrzymaniem. Proteza potrafi się wysuwać, a to z kolei utrudnia pacjentowi mówienie. Innym problemem okazuje się zanik wyrostków zębodołowych, co sprawia, że aby proteza trzymała się w sposób satysfakcjonujący, konieczne jest zastosowanie dwóch implantów. Te wzmacniają najmniej stabilne elementy, a proteza może być na nich zapinana. W pewnych okolicznościach pacjent może też korzystać z kremów mocujących do protez, choć ich skuteczność nie zawsze jest taka sama.

Protezy częściowe

Jeśli brakuje kilku lub kilkunastu zębów, lekarz proponuje swojemu pacjentowi zastosowanie protezy częściowej. W takim przypadku jej płyta jest zredukowana, a co za tym idzie mamy do czynienia z mniejszą siłą przyssania. Proteza zwykle trzyma się dlatego, że znajduje oparcie w metalowych klamrach, które są wykonywane bezpośrednio na zębach pacjenta. Oczywiście, warunki panujące w ustach nie zawsze są takie same. W pewnych okolicznościach klamry mogą pojawić się jedynie na przednich zębach, co sprawia spore problemy ze względu na to, że stają się one widoczne.

Pacjenci nie przepadają także za obecnymi na zębach metalowymi drucikami. Niejednokrotnie decydują się na ich usunięcie nawet pomimo tego, że krok taki w istotny sposób pogarsza stabilizację protezy. Konsekwencją takich działań są zwykle przemieszczenia, a te prowadzą do tego, że proteza częściowa może się najpierw poluzować, a następnie wypaść. Optymalna jest więc sytuacja, w której montuje się cztery klamry na tych zębach, które są najbardziej oddalone.

• 9 lutego 2018
• Protetyka