Jak usunąć diastemę?

/

Przerwa między górnymi jedynkami, czyli diastema, jest problemem estetycznym, który może jednak prowadzić do poważniejszych powikłań w postaci zaburzeń mowy, rozwoju chorób przyzębia oraz wad zgryzu. Z tego powodu likwidacja diastemy jest czasem koniecznością. Poznaj sposoby usuwania tego defektu.

Diastema to przerwa między zębami siecznymi przyśrodkowymi, czyli górnymi jedynkami. Jeśli szerokość takiego odstępu przekracza 2 mm, diastema uznawana jest za wadę zgryzu. W przypadku mniejszej szpary jest to normalna cecha uzębienia i nie wymaga żadnego specjalnego leczenia.

Można wyróżnić kilka różnych rodzajów diastemy. O diastemie zbieżnej mówimy, kiedy dolne końcówki zębów skierowane są do siebie. Jeśli jedynki ustawione są równolegle w stosunku do siebie, mamy do czynienia z diastemą równoległą. Diastema rozbieżna to określenie przerwy między jedynkami, których końcówki skierowane są do siebie.

Przyczyny powstawania przerwy między zębami

Pod względem przyczyny powstawania wyróżnia się diastemę:

prawdziwą - powstaje jako wynik niskiego przyczepu lub przerostu wędzidełka górnej wargi;

fizjologiczną - pojawia się u dzieci pomiędzy 7. a 9. rokiem życia, czyli zanim wyrżną się zęby sieczne boczne stałe. Zazwyczaj ma mniej niż 2 mm;

rzekomą - spowodowana jest wadami siekaczy bocznych - ich zmniejszonym rozmiarem, całkowitym brakiem lub też występowaniem zębów nadliczbowych.

Metody pozbycia się diastemy

Jak pozbyć się diastemy? Leczenie przerwy między zębami

Metody leczenia diastemy dobiera się w zależności od jej rodzaju oraz przyczyn.

Jeśli przyczyną wystąpienia diastemy rzekomej jest brak niektórych zębów, wstawia się implanty. Kiedy za wystąpienie problemu odpowiadają zęby nadliczbowe, trzeba dokonać ich usunięcia. W przypadku diastemy równoległej i zbieżnej po przeprowadzeniu ekstrakcji zsuwa się jedynki przy pomocy odpowiednio zlokalizowanych sprężynek międzyzębowych lub płyty akrylowej ze skręcaną śrubą. Do leczenia diastemy rzekomej zbieżnej stosuje się natomiast aparat stały.

Usunięcie diastemy prawdziwej wymaga podcięcia wędzidełka. Zaleca się również noszenie aparatu ortodontycznego. Metody leczenia diastemy równoległej uzależnione są od wieku pacjenta oraz wielkości szpary między zębami. Usuwa się jedynie przerwy, które mają wielkość powyżej 2 mm. Diastemę rozbieżną likwiduje się przy zastosowaniu aparatu zdejmowanego, natomiast diastema zbieżna wymaga założenia aparatu ortodontycznego stałego.

Diastema fizjologiczna zamyka się samoistnie i nie wymaga leczenia.

Inne sposoby usuwania diastemy

Najbardziej skutecznym sposobem usuwania diastemy jest aparat ortodontyczny, jednak trzeba go nosić przez długi czas. Znacznie szybszym rozwiązaniem jest wykorzystanie licówek. W czasie zabiegu mocuje się na wcześniej zeszlifowanych zębach cienkie, porcelanowe płytki.

Najszybszym i jednocześnie całkowicie odwracalnym sposobem jest tak zwany bonding. Takie zabieg polega na zamaskowaniu przerwy przy pomocy kompozytu. Usuwanie diastemy przebiega w podobny sposób do zakładania zwykłej plomby. Ząb wytrawia się kwasem demineralizującym i nakłada się na jego powierzchnię specjalny materiał kompozytowy. Całości nadaje się odpowiedni kształt przy pomocy papierowych dysków. Efekt bondingu jest natychmiastowych, jednak mniej trwały od licówek, które mogą utrzymać się na zębach nawet przez 15 lat.